Niedawno odkryte w mózgu neurony lustrzane rzuciły nowe światło na uczenie się złożonych zachowań społecznych. Okazuje się, że ludzki mózg nie ma sensu bez mózgów innych ludzi w pobliżu, a modele rzeczywistości jakie budują dla nas nasze mózgi, są w znacznym stopniu zależne od komunikatów wysyłanych przez innych ludzi.
Istnieją przesłanki do twierdzenia, że pomiędzy wewnętrznymi światami ludzi stojących obok siebie, nie ma wyraźnej granicy. Naszą siłą jest nie tylko wspólne gromadzenie wiedzy ale także kolektywne wrażenia, stany emocjonalne i uczucia.
Biolog, neurodydaktyk i memetyk, popularyzator nauki, autor podręczników i programów szkolnych, nauczyciel i wykładowca. Od 2000 roku prowadzi Pracownię Dydaktyki Biologii (WBiOŚ Uniwersytet Śląski). Autor kilkudziesięciu arytkułów i książek z zakresu biologicznych i memetycznych kontekstów kształcenia.
Czy dorosłe życie musi być pasmem lęków i niespełnienia? Pozwól, że opowiem Ci historię, która…
Wprowadzenie Niniejszy raport zawiera kompleksową analizę związku między stosowaniem chemicznych środków do prostowania włosów a…
Kobiety od wieków dążyły do zmiany swojego wyglądu, a włosy są jednym z tych elementów,…
Wstęp: Czas przebudzenia Wielu ojców nie ma pojęcia, jak potężny wpływ wywierają na psychikę swoich…
Wyobraź sobie noworodka – bezbronnego, pozbawionego zdolności do samodzielnego przeżycia, zależnego od ciepła drugiego człowieka.…
Wyobraź sobie, że każdy człowiek przychodzi na świat z wgranym, biologicznym "systemem operacyjnym". To arcydzieło…